طرح بازيافت باتري فرسوده خودرو
باتريهاي سربي اسيدي مجموعههايي كوچك براي ذخيره انرژي از طريق استفاده كنترلشده از واكنشهاي شيميايي هستند. براساس تحقيقات صورت گرفته از سوي دفتر بررسي آلودگي آب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست، اينگونه باتريها به دليل غيرقابل بازگشت بودن واكنشهاي شيميايي داراي دوره عمري مشخص هستند و پس از رسيدن به انتهاي دوره عمري خود، با وجود محتواي فلزي بالا به ويژه سرب، غيراستفاده و فرسوده و در گروه پسماندهاي ويژه تقسيمبندي ميشوند. تحقيقات نشان ميدهد بازيافت آنها و وارد كردن فلزاتي نظير سرب، قلع، آنتيموان، آرسنيك و مواد آلي نظير پليپروپيلن حاصل از بازيافت آنها به چرخه صنعت امري اقتصادي است ولي به دليل وجود خطرات مواد مختلف موجود در ساختار آنها به ويژه فلزات سنگين، رعايت اصول بهداشتي و زيست محيطي ، استفاده از فناوريهاي نوين در جمعآوري و مراحل پيشبازيافت و بازيافت آنها ابداع شده است.
كارشناسان معتقدند اجراي بازيافت زيست محيطي و بهداشتي براي اين پسماند هاي ويژه در كشور نيازمند درنظرگيري راهبردها و خط مشي هايي است كه بر اساس اولويت هاي كشور تعيين و تعريف شده و بايد در جهت تدوين چارچوبي قانوني براي جمع آوري، حملونقل و بازيافت باشد. بايد توجه كرد كه ايجاد سيستم جمعآوري تحت چارچوبي قانوني يكي از اولين مراحل مديريت صحيح زيست محيطي باتري هاي فرسوده است تا خطرات و اثرات زيست محيطي جانبي آنها به حداقل كاهش يابد.
سرب يكي از فلزات گروه چهارم و رديف ششم جدول تناوبي با ظرفيت ۲ و ۴ است كه آلياژ آن با فلزات مختلف نظير آنتيموان، قلع، آرسنيك و برليم كاربردهاي وسيع در صنعت دارد كه يكي از مصارف اين فلز كاربرد آن در ساخت باتريهاي سربي اسيدي است.
بررسيها نشان ميدهد اين باتريها از طريق انجام همزمان چندين واكنش شيميايي، انرژي الكتريكي لازم را براي سيستمهاي خارجي فراهم ميكنند. هنگاميكه يك باتري بتدريج تخليه ميشود، غلظت اسيد سولفوريك و به تبع آن سرعت واكنشها كاهش مييابد.
بر اساس تحقيقات دفتر بررسي آلودگي آّب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست، باتريها ميتوانند به دفعات شارژ و مجدد بهرهبرداري شوند، ولي شارژ و تخليه مكرر آنها موجب ميشود صفحات آنها كه از جنس اكسيد سرب هستند ، به تدريج به سولفات سرب آلوده شوند كه موجب كاهش و بالاخره توقف واكنشها ميشود.
بعلاوه لايهاي نيز شامل سولفات سرب، اكسيد سرب و سرب فلزي در كف باتري انباشته ميشود كه در اين هنگام باتري ديگر قابليت شارژ شدن را از دست داده و به بالاترين حد آلودگي رسيده است، اين باتري ديگر فرسوده است و كارايي لازم را ندارد و براي بازيافت آماده است.
باتريها داراي محتواي فلزي بالا بخصوص مقدار زيادي سرب هستند كه لازم است همراه با ديگر فلزات موجود در آنها نظير قلع، آنتيموان، آرسنيك و مواد آلي نظير پليپروپيلن مورد بازيافت قرار گرفته و مجدد وارد چرخه صنعت شوند.
اين فرآيند به دليل وجود فلزات سنگين، اسيد سولفوريك و انواع پلاستيكها در صورت اعمال نشدن كنترل مناسب ميتوانند براي محيطزيست و سلامت بشر خطرناك و عوارض زيست محيطي جبرانناپذيري را به دنبال داشته باشند.
باتري هاي سربي اسيدي مجموعه هايي كوچك براي ذخيره انرژي از طريق استفاده كنترل شده از واكنشهاي شيميايي هستند. اينگونه باتري ها به دليل غيرقابل بازگشت بودن واكنشهاي شيميايي داراي دوره عمر مشخصي هستند و پس از رسيدن به انتهاي دوره عمري خود، عليرغم محتواي فلزي بالا بخصوص سرب، غيرقابل استفاده، فرسوده و ازجمله پسماندهاي ويژه محسوب مي گردند . بازيافت آنها و وارد نمودن فلزات نظيرسرب، قلع، آنتيموان، ارسنيك و مواد آلي نظير پلي پروپيلن حاصل از بازيافت آن ها به چرخه صنعت امري اقتصادي مي باشد. ولي به دليل وجود خطرات مواد مختلف موجود در ساختار آن ها بخصوص فلزات سنگين رعايت اصول بهداشتي و زيست محيطي، تكنولوژ ي هاي نويني در جمع آوري و مراحل پيش بازيافت و بازيافت آنها ابداع گرديده است.
متاسفانه بر اساس گزارشهاي موجود، در بسياري از موارد ديده شده است كه بازيافت اين باتريها در كشور به روش سنتي صورت ميگيرد و كارگران و دستاندركاران اين امر فاقد هرگونه آگاهي از خطرات بهداشتي و زيست محيطي و تجهيزات و ملزومات ايمني مربوط هستند.
امروزه انواع فناوريهاي نوين و روشهاي مناسب بهداشتي و زيست محيطي در انجام فرآيند بازيافت باتريهاي سربي اسيدي فرسوده به ويژه استحصال سرب از آنها كه عمدهترين ماده حاصل از بازيافت اين باتريهاست، ابداع شده كه اثرات زيست محيطي را به حداقل ميرساند
طرح بازيافت باتري فرسوده خودرو
باتريهاي سربي اسيدي مجموعههايي كوچك براي ذخيره انرژي از طريق استفاده كنترلشده از واكنشهاي شيميايي هستند. براساس تحقيقات صورت گرفته از سوي دفتر بررسي آلودگي آب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست، اينگونه باتريها به دليل غيرقابل بازگشت بودن واكنشهاي شيميايي داراي دوره عمري مشخص هستند و پس از رسيدن به انتهاي دوره عمري خود، با وجود محتواي فلزي بالا به ويژه سرب، غيراستفاده و فرسوده و در گروه پسماندهاي ويژه تقسيمبندي ميشوند. تحقيقات نشان ميدهد بازيافت آنها و وارد كردن فلزاتي نظير سرب، قلع، آنتيموان، آرسنيك و مواد آلي نظير پليپروپيلن حاصل از بازيافت آنها به چرخه صنعت امري اقتصادي است ولي به دليل وجود خطرات مواد مختلف موجود در ساختار آنها به ويژه فلزات سنگين، رعايت اصول بهداشتي و زيست محيطي ، استفاده از فناوريهاي نوين در جمعآوري و مراحل پيشبازيافت و بازيافت آنها ابداع شده است.
كارشناسان معتقدند اجراي بازيافت زيست محيطي و بهداشتي براي اين پسماند هاي ويژه در كشور نيازمند درنظرگيري راهبردها و خط مشي هايي است كه بر اساس اولويت هاي كشور تعيين و تعريف شده و بايد در جهت تدوين چارچوبي قانوني براي جمع آوري، حملونقل و بازيافت باشد. بايد توجه كرد كه ايجاد سيستم جمعآوري تحت چارچوبي قانوني يكي از اولين مراحل مديريت صحيح زيست محيطي باتري هاي فرسوده است تا خطرات و اثرات زيست محيطي جانبي آنها به حداقل كاهش يابد.
سرب يكي از فلزات گروه چهارم و رديف ششم جدول تناوبي با ظرفيت ۲ و ۴ است كه آلياژ آن با فلزات مختلف نظير آنتيموان، قلع، آرسنيك و برليم كاربردهاي وسيع در صنعت دارد كه يكي از مصارف اين فلز كاربرد آن در ساخت باتريهاي سربي اسيدي است.
بررسيها نشان ميدهد اين باتريها از طريق انجام همزمان چندين واكنش شيميايي، انرژي الكتريكي لازم را براي سيستمهاي خارجي فراهم ميكنند. هنگاميكه يك باتري بتدريج تخليه ميشود، غلظت اسيد سولفوريك و به تبع آن سرعت واكنشها كاهش مييابد.
بر اساس تحقيقات دفتر بررسي آلودگي آّب و خاك سازمان حفاظت محيط زيست، باتريها ميتوانند به دفعات شارژ و مجدد بهرهبرداري شوند، ولي شارژ و تخليه مكرر آنها موجب ميشود صفحات آنها كه از جنس اكسيد سرب هستند ، به تدريج به سولفات سرب آلوده شوند كه موجب كاهش و بالاخره توقف واكنشها ميشود.
بعلاوه لايهاي نيز شامل سولفات سرب، اكسيد سرب و سرب فلزي در كف باتري انباشته ميشود كه در اين هنگام باتري ديگر قابليت شارژ شدن را از دست داده و به بالاترين حد آلودگي رسيده است، اين باتري ديگر فرسوده است و كارايي لازم را ندارد و براي بازيافت آماده است.
باتريها داراي محتواي فلزي بالا بخصوص مقدار زيادي سرب هستند كه لازم است همراه با ديگر فلزات موجود در آنها نظير قلع، آنتيموان، آرسنيك و مواد آلي نظير پليپروپيلن مورد بازيافت قرار گرفته و مجدد وارد چرخه صنعت شوند.
اين فرآيند به دليل وجود فلزات سنگين، اسيد سولفوريك و انواع پلاستيكها در صورت اعمال نشدن كنترل مناسب ميتوانند براي محيطزيست و سلامت بشر خطرناك و عوارض زيست محيطي جبرانناپذيري را به دنبال داشته باشند.
باتري هاي سربي اسيدي مجموعه هايي كوچك براي ذخيره انرژي از طريق استفاده كنترل شده از واكنشهاي شيميايي هستند. اينگونه باتري ها به دليل غيرقابل بازگشت بودن واكنشهاي شيميايي داراي دوره عمر مشخصي هستند و پس از رسيدن به انتهاي دوره عمري خود، عليرغم محتواي فلزي بالا بخصوص سرب، غيرقابل استفاده، فرسوده و ازجمله پسماندهاي ويژه محسوب مي گردند . بازيافت آنها و وارد نمودن فلزات نظيرسرب، قلع، آنتيموان، ارسنيك و مواد آلي نظير پلي پروپيلن حاصل از بازيافت آن ها به چرخه صنعت امري اقتصادي مي باشد. ولي به دليل وجود خطرات مواد مختلف موجود در ساختار آن ها بخصوص فلزات سنگين رعايت اصول بهداشتي و زيست محيطي، تكنولوژ ي هاي نويني در جمع آوري و مراحل پيش بازيافت و بازيافت آنها ابداع گرديده است.
متاسفانه بر اساس گزارشهاي موجود، در بسياري از موارد ديده شده است كه بازيافت اين باتريها در كشور به روش سنتي صورت ميگيرد و كارگران و دستاندركاران اين امر فاقد هرگونه آگاهي از خطرات بهداشتي و زيست محيطي و تجهيزات و ملزومات ايمني مربوط هستند.
امروزه انواع فناوريهاي نوين و روشهاي مناسب بهداشتي و زيست محيطي در انجام فرآيند بازيافت باتريهاي سربي اسيدي فرسوده به ويژه استحصال سرب از آنها كه عمدهترين ماده حاصل از بازيافت اين باتريهاست، ابداع شده كه اثرات زيست محيطي را به حداقل ميرساند